Chapter 22 "Pożar" część 1

Bordowy lew spacerował od samego rana po sawannie ze swoim młodym synem. Uczył go jak ma władać królestwem.  Z nieba lał się południowy żar i lwy musiały zrobić sobie chwilkę postoju. Zielonooki samiec położył się pod wielką i rozłożystą palmą kokosową, żółty młody dorosły lew też położył się obok ojca. Jego zielone oczy spoglądały w dal. Coś go trapiło i to od dłuższego czasu. Chciałby porozmawiać o tym z ojcem, ale boi się jego reakcji. Westchnął cicho i nabrał w płuca gorącego powietrza, zmrużył oczy. Jego oddech stawał się spokojny i umiarkowany. Odwrócił łeb w stronę ojca. Jego tata wyglądał tak majestatycznie w cieniu palmy. Brązowa grzywa była gęsta i miękka. Pysk formował się w uśmiech, dorosły lew zauważył, że jest obserwowany przez swojego syna i spojrzał na niego.
- Coś cię trapi?- zapytał łagodnie.
- Eeee nie tato.
- Nie kłam. Znam cię i wiem, że od dłuższego czasu coś ukrywasz.- lew spojrzał na syna. Miał nadzieję, że może chodzić o wybór lwiczki, która zasiądzie kiedyś z nim na tronie. Kovu szturchnął łokciem syna lekko w bok i zaśmiał się.
Chaka popatrzył się na ojca. O co mu może chodzić, on zastanawia się jak najłagodniej mu powiedzieć o tym, że nie chce zostać królem, a on się śmieje. Nie rozumiał tego. Naburmuszył się jeszcze bardziej, odsunął się od ojca i burknął.
- Możesz potraktować mnie poważnie!- prawie krzyknął.
Kovu  zdziwił się zachowaniem syna. Szybko stwierdził, że Chaka nie jest już małym słodkim lwiątkiem, tylko że jest prawie dorosły i w najtrudniejszym wieku-w wieku dorastania. Wziął w łapy trochę ziemi i powąchał ją. Ziemia przeleciała królowi przez łapy. Pokiwał lekko łbem.
- Co się stało?- zapytał zaciekawiony Chaka.
- Ziemia jest taka sucha, że jeśli słonce przyświeci jeszcze mocniej trawa zapali się. Przypomnij mi kiedy ostatnio padał deszcz?
- Nie pamiętam.- odparł szybko nastolatek- a wracając do naszej rozmowy-kontynuował.
- Ohh musimy rozmawiać jest tak gorąco myśli nie można poukładać- Kovu najwyraźniej nie odpowiadała taka rozmowa z synem. Nie był przygotowany na to co powie mu jego własny syn, po prostu się bał.
- Tato! Muszę ci to powiedzieć inaczej eksploduję!- powiedział młody samiec podnosząc się gwałtowanie z ziemi, to samo zrobił bordowy król. Oba lwy popatrzyły sobie głęboko w zielone oczy.
- JA NIE CHCĘ BYĆ KRÓLEM !!!!!! - krzyknął na całe gardło Chaka. Jego serce biło jak oszalełe wydawało się, że zaraz wyskoczy mu z piersi.
Kovu słysząc te słowa aż usiadł. Wbił swój wzrok w ziemię. Jak to się stało jego pierwszy i jedyny syn nie chce być kolejnym władcą, a może to właśnie jego potomek miał poprowadzić stado ku najwspanialszym czasom i stać się jednym z najpotężniejszych władców. Wszystko to nagle legło w gruzach, ale może jest nadzieja. Chaka jest jeszcze bardzo młody, może zmieni zdanie. Kovu otworzył paszczę i połknął trochę gorącego powietrza, które wydawało się że spali mu płuca. Zmarszczył złowrogo brwi i odwrócił się do syna.
- Dlaczego, dlaczego teraz mi to mówisz?!- prawie krzyknął- na co te moje zmarnowane chwile na szkolenie ciebie!- król wybuchnął złością starał się tego nie pokazywać, ale emocje wzięły w górę. Zbliżył się do syna i rzekł.
- Źle cię traktowałem? Zawsze mogłeś mi się wypłakać w futro! A terrz mi mówisz, że nie chcesz być królem! Pytam się dlaczego!!!- Ryknął ze złości.
Chaka wystraszył się swojego ojca. Nigdy jeszcze go w takim stanie nie widział. chodził nerwowo w kółko i mruczał coś pod nosem w języku przodków co dla młodego lwa pozostawało zagadką. Domyślał się że może ojciec chce go zesłać na wygnanie.
- Nie chcę być królem, bo wiem ile to kosztowało zdrowia tobie i dziadkowi Simbie. Nie dam sobie rady.- tłumaczył się następca trony chociaż teraz to nie wiadomo kim był Chaka.
- Zejdź mi z oczu.- padło z ust króla - wracaj na Lwią Skałę chcę być sam. - powiedział bordowy nie odwracając się do syna - idź już!
Chaka otworzył paszczę chciał przeprosić ojca za swoje zachowanie, ale powstrzymał się. Za co on miał go niby przeprosić? Za to, że powiedział mu prawdę. O nie! Teraz będzie inaczej. Chaka odwrócił się na pięcie i ruszył w innym kierunku, nie w tym co zalecił mu ojciec.

*

Żółte futro młodego lwa, a nawet bardziej pomarańczowe niż żółte. Kolor sierści Chaki ściemniał, falowało od uderzenia powietrza kiedy nastolatek biegł w stronę wąwozu. Z jego oczu lały się łzy. Nie potrafił zrozumieć dlaczego jego własny ojciec tak się zachował w stosunku do niego. On przecież nic złego nie uczynił, tylko powiedział to co od małego nie dawało mu spokoju. Przystanął na chwilkę. Usiadł ze zmęczenia na gorącej ziemi, która nagrzała się od upalnego słońca. Młodemu to jednak nic nie przeszkadzało, miał wszystko głęboko gdzieś.

http://www.deviantart.com/art/Teen-Lion-Base-321064240

Westchnął cicho i leniwym krokiem przemierzał wąwóz. Kiedy wyszedł z wąwozu znalazł się na polanie, gdzie czasami polują lwice ze stada. Trawa była pożółknięta i sucha. Mimo późnej godziny było dalej gorąco a słonce grzało tak samo mocno, jak w południe. Szedł ze spuszczonym wzrokiem w ziemie. Kiedy jednak podniósł wzrok wyżej zauważył, że z oddali w jego stronę biegną zwierzęta. Trochę się tym faktem zdziwił, ale stwierdził że może lwice polują właśnie na nie. Szedł więc dalej. Kiedy sylwetki zwierząt robiły się wyraźniejsze już wiedział dlaczego uciekają. Przed zwierzętami i naszym bohaterem ukazał się pożar!!! W tłumie ogłuszonych i zdezorientowanych zwierząt o mały włos nie stracił życia. Sam nie był pewny co robić, gdzie biegnąć. Wydostał się z tłumu. Ognień rozprzestrzeniał się w błyskawicznym tempie. Młody starał się nie panikować i racjonalnie myśleć, ale to mu nie wychodziło. Był zły dlaczego nie pobiegł na Lwią Skałę tak jak kazał mu Kovu, a może bordowy wiedział co może się stać. Chaka warknął ze złości był zagubiony. Spłoszone zwierzęta, które biegły w przeciwnym kierunku, uderzały o niego tak mocno, że nastolatek przewracał się co po chwila. Podniósł się z ziemi. Dym wdychany przez niego wypełniał całego jego wnętrze. Przez to lwu się ciężko oddychało. Oczy łzawiły i utrudniały widzenie. Młody samiec biegł na oślep. Znowu musiał stoczyć walkę z samym sobą, ale teraz na pewno nikt go nie uratuje. Tak jak było to w przypadku kiedy hieny zaatakowały go i Namę, został uratowany przez Mheetu. Teraz to wyglądało znacznie gorzej. Następca powoli żegnał się z życiem. Biegł w nieokreślonym dla niego kierunku. Już dawno był poza granicami królestwa jego ojca, pożar był na prawdę wielki. Chaka modlił się do Wielkich Władców o drugą szansę, ale jego życie było już chyba policzone. Zakrztusił się dymem, który był tak gęsty i gorący. Łapy miał poparzone nie mógł dalej iść. Bieg sprawiał mu ból. Upadł zmęczony i ogłuszony przez dym. Był pewny, że to jego koniec. Zamknął oczy i stracił przytomność. Nie poczuł już tego, że został przez kogoś uratowany. Jednak Wielcy Władcy dali mu jeszcze jedną szansę.

*

Kovu wrócił na Lwią Skałę i wszedł do jaskini. Zauważył swoją córkę Shani, która leżała obok jakiegoś nastoletniego lwa i rozmawiali. Lew podszedł do dwójki i zagadał.

- A kim jest ten przystojniak Shani?- lew wymusił na sobie uśmiech.

- Oh tato nie poznajesz? To Leo!- zaśmiała się nastolatka.

- Wybacz młody, ale zmieniłeś się. Dawno nie było cię u nas i to może dlatego.

Wtedy do jaskini wleciał Zazu. Krzyczał coś i trudno było zrozumieć.

- Mów wyraźniej Zazu.- upomniała go Nama, która wróciła z polowania.

- Pożar! Pali się!- krzyczał majordomus- Wielki pożar! Pochłania dżunglę i okoliczne ziemie!

- Co takiego?!!!!- Krzyknęli pozostali.

- To prawda ledwo udało mi się uciec przed ogniem.- powiedziała Nama.

- Gdzie Chaka?!- zaniepokoił się Kovu.

- Był z tobą cały dzień- do męża podeszła Kiara - może wrócił.

- Nie, nie ,nie!!! Pokłóciliśmy się. Kazałem mu wracać na Lwią Skałę, ale widocznie zrobił inaczej!- Kovu wybiegł z jaskini głośnym rykiem dając lwicą patrolującym Lwią Ziemię do zrozumienia, że muszą biec za nim.

- Oby nie było za późno.- Westchnął król.

*

Chaka był pewny, że już już w niebie. Jakie było jego zdziwienie kiedy otworzył ślepia i zobaczył, że znajduje się w czyjejś jaskini. Próbował się podnieść, ale nie dał rady był słaby. Usłyszał głosy, że ktoś zbliża się w jego kierunku.

- Nie bój się mnie- usłyszał. Głos był trochę groźny, ale spokojny.- nie zrobię ci krzywdy.

- Kim jesteś?- zapytał Chaka.

- Zwą mnie Malezja...

~~~~~~

Hej Kochani!

Przepraszam, że tak długo nic nie dodawałam, ale miałam przez weekend wesele kuzynki i nie miałam jak usiąść przed komputerem i napisać notkę, a przez tydzień nie miałam czasu. Co do rozdziału to jestem zadowolona.

Nasze lwiątka właśnie stały się nastolatkami jak ja długo czekałam na ten moment. I właśnie od tego rozdziału akcja nabędzie tępa. Co do opowieści to planuję opowiadanie zakończyć na 50 rozdziale, ale co z tego wyniknie zobaczymy.

Niedługo zostanie zmieniony szablon i obrazki w zakładce z bohaterami, dodam też nowe blogi do linków. aby być zawsze na bieżąco z Waszymi postami.

Co do nagród w postaci komentarzy to postaram się to uczynić do końca czerwca myślę, że to mi się uda.

No to do następnego rozdziału. Dziękuję, że jesteście i komentujecie każdy mój post. Jesteście wspaniali :* <3